Over succes, falen en de zin van mijn leven
Over succes, falen en de zin van mijn leven.
Succes is voor mij dat ik mezelf gun en heb gegund een pad van ontwikkeling te lopen, ook al betekent en betekende dat vallen, opstaan, krabben en bijten, soms metaforisch mijn kop eraf, door roeien en ruiten gaan en vooral volhouden. Er is en was altijd progressie en zin om weer door te gaan.
Dat woordje ‘zin’ brengt me op de zin van mijn leven en dat is voor mij het leven leven, zoals dat zich aandient. Noem het levenslust.
Ik ben me bewust dat ik daarmee voorbij ga aan het existentiële, filosofische en religieuze vraagstuk van ‘de zin van hét leven’, omdat dat voor mij een onmogelijk te beantwoorden vraag blijkt te zijn, een soort Koan die niet te doorgronden is. Ook het veelgehoorde antwoord ‘het leven heeft geen zin’ heeft me nooit overtuigd, hoewel ik dat door iemand gegeven antwoord wel kan en zal respecteren vanzelfsprekend.
Pas schreef ik op een platformuitwisseling dat falen niet mijn woord is. Het komt niet eens in me op. Ik kan naar mijn inzicht niet falen als mijn intentie in mijn doen en laten zuiver is en ik mijn best doe en heb gedaan om er ‘het beste van te maken’.
Ik loop en liep in mijn bezigheden graag wat voor de troepen uit. Dat hoort bij mij en dat geeft me voldoening. Soms brengt me dat jaren later pas de credits. Alles is energie en daarmee is voor mij de Engelse uitdrukking ‘What goes around, comes around’ waar. De intentie waarmee we iets doen, denken of zeggen komt uiteindelijk energetisch weer bij ons terug. Prachtig vind ik dat en voor mij de essentie van succes.
Liefs, Kees